Metafor

150 Yazı. İnternetin bu köşesinde 150 tane yazım birikmiş. 150 Tane hikaye anlatılmış, 150 tane ayrı yaşanmışlığın kaydı tutulmuş.

Biraz geçmişten itibaren baktım, her insanın yaşamında olduğu gibi inişlerim, çıkışlarım, mahfoluşlarım ve yaşanmışlıklarım doldurmuş satırları. Sürekli olarak zihnime hükmeden anılar, turuncu gökyüzünün ve akan gözyaşlarının yıldırıma dönüştüğü bir diyara kapı açmış.

Çoğu kez denemişim aslında yaşamayı, çoğu kez istemişim, bir takım şeyler benim için imkansızlık halindeyken ihtimaller denizinde boğulmamışım.

Fakat şunu farkettim, en güvendiğim dostum metaforlarmış bu satırlarda. Sürekli olarak gerçekleri açık açık yazmak yerine metaforların ardına sığınmışım, zaman geçtikçe o metaforların aslında neye denk geldiğini bile anlayamaz olmuşum. Anılar zaman aşımına ve önem aşımına uğramış hayatımda.

İşin en sıkıcı kısmı ise artık çoğu hikayenin sonunu biliyor olman, şaşırmaya mahal vermiyor.

Bu da en açık seçik yazım olsun, rastlayıp okursam tekrar, en azından bugün beni sıkan bir şey olmuş derim.