7.12.2013

Yine buralara döneceğimi hiç düşünmüyordum aslında. Fakat çoğu zaman, geçmişin insanları arkamda bir ceset misali biriktiğinden, buraya hepsini mezarcı gibi kaydetmem gerekiyor.

Ve ben iyi bir mezarcıyım.

Benim gibi insanlar vardır mutlaka, eskiden kendimi bu konuda çok tek görürdüm fakat artık o yetimi de kaybettim. Aslında benim gibilerin çok fazla açıklanacak yanları da yok, bir iken iki olamayan insanlarız. Hayatta bir yerde çok duramayan, sürekli olarak bir sonraki durağa gidecek otobüsü bekleyen tipleriz.

Ama bence çok güzel sabote ediyorum kendimi, gelecek nesiller için bir koruma mekanizması bu adeta.

Bunun üzerine yazacaktım fakat kendimle ilgili hiç bir şeye tahammülüm kalmadığı gibi, kendimle ilgili yazmaya da tahammülüm kalmamış, o yüzden, yol yakınken vazgeçtim.