Super Extra Gravity

Düşünmeden duramıyorum, sürekli olarak aklımı geçmişimde olan kilit anlara götürüp "Neyi nasıl yapabilirdim" diye düşünüyorum.

Neye ihtiyacım olduğunu bilmiyorum, nasıl yapacağımı bilmiyorum, huzuru nerede bulacağımı çözemiyorum.

Mesaj atamıyorum, telefonla arayamıyorum, kimseyle görüşmek istemiyorum, insanlara türlü türlü bahaneler söyleyip hepsini kendimden uzaklaştırıyorum.

Gündüzleri yazıyorum, akşamüstü sporda kaslarımı parçalanana kadar yoruyorum, kilometrelerce koşu bandında koşuyorum, akşam eve gidip kitap okuyorum ve yine yazıyorum, yemek yemiyorum, sadece su içiyorum, sigara içiyorum, terliyorum, kusuyorum, daha çok kaslarımı çalıştırıyorum, hızla kilo kaybediyorum.

Ne yaptığımı gerçekten bilmiyorum, vücudumu ve beynimi niye bu kadar zorluyorum bilmiyorum, hiç bir şeyden korkmuyorum, hiç kimseyi merak etmiyorum, kimseden nefret etmiyorum, kimseyi sevmiyorum.

Kimsenin düşüncelerini takmıyorum, kimseyle bir şey paylaşmıyorum, günün belirli saatlerinde aşırı duygusallaşıyorum, nedenini bilmiyorum.

Sanki zihnimin arkasında bir delik ya da açık bir pencere var ve buradan geçmişe dair rüzgarlar esiyor gibi.

Ben bana ne oluyor hiç bilmiyorum, neyim var anlamıyorum.

Yorgun değilim, enerjik değilim, sadece varım.