The Gang

Ben aslında daha önce bir blog daha açmıştım, fakat o kadar kibirliydim ki başka insanların beni anlayamayacağını düşünüp linkini bile kimseye vermemiştim, sonrada kapatmıştım.

2009 Senesi geldi sanırım, daha önceleri benim için hep aynıydı, hiçbir değişiklik olmazdı sadece zaman geçerdi benim için...
2008 Yılına büyük umutlarla girmemiştim ve Arhan'ın blogunda 2007 yılbaşısında yazdığı gibi sarhoştum ve elektrik direklerine tekme atıp onları söndürüyordum. Çok sinirliydim herşeye karşı, çok umutsuzdum herşeye karşı.

Uyuşturucu kullanıyordum, tek gecelik ilişkiler yaşıyordum,alkolün dibine vurmuştum,arkadaş ortamım ise gerçekten kötüydü, onlar arkadaş değil günlük takıldığım insanlardı demek daha doğru sanırım.

Asla bilemezdim 2008 Yazı benim için çok önemli olacaktı, herşeyin değiştiği bir yaz...

Ben okulu bırakmayı düşünüyordum, 2. dönem hiç okula gitmedim. Okul değiştirme umuduyla Mimar Sinan'ın sınavına girmeyi düşünüyordum bu yüzden eski resim kursumda hem ders veriyordum hemde kendimi geliştiriyordum.

İki şey benim için çok önemli oldu.

Arhan bir gün beni Evangelion izlemeye çağırdı, diğerleride geliyor dedi. Diğerleri çok samimi olduğum kişiler değildi açıkçası

Emre ile 6 sene önce bir Megaman Forumunda tanışmıştım fakat diyaloğumuz farklı bir boyuttaydı.

Can ile 5 senedir Trgamer'da beraber yazarmışız, haberim yoktu.

Ece ile hiçbir tanışıklığım yoktu.

Kuzen Mert ise bambaşka bir hikayedir.

Bunun dışında Arhan ve diğer Can zaten kardeşlerim gibiydiler.

Bu insanlarla tanışmam benim hayatımda çok şeyi değiştirdi. Onlarla harika bir yaz geçirdim, her hafta üstüste oynadığımız RP'ler,gece yediğimiz pizzalar ve izlediğimiz animeler, yaptığımız geyikler, zor zamanlarda oturup yardımlaşmalarımız hepsi benim için o kadar özeldiki...

Daha önce hiç bu kadar yakın olmamıştım kimseyle, çünkü insanlara yaklaşırken hep maske takmak zorunda kalmıştım,garip buluyorlardı beni.

Onların yanında kendim gibi olabildim, maske takmadım, beni ben olarak sevdiler, bende onları öyle sevdim.

Onlar benim arkadaşlarım, onlar benim "nakama"larım.

Hepsi ayrı ayrı benim için çok önemli, yaşadığım 2008 yazını asla unutmayacağım, anılarımın yok olmasına asla izin vermeyeceğim, sabahladığımız günleri hatırlayıp hatırlayıp akşam güneşi yüzüme vurduğunda sırıtacağım.

Şimdi 2009 Yılının ilk ayındayız, ben o yazdan beri ne uyuşturucu kullandım nede sarhoş oldum, okuluma devam ediyorum ve notlarım çok yüksek,eskisi kadar siyah giyinmiyorum ve şüpheci değilim.

Ve kendimi korumak için geliştirdiğim analiz yeteneğimi, özenle oluşturduğum maskelerimi,insanları kolay kırabilme özelliğimi yavaş yavaş kaybediyorum.

Artık o eski yalnız olduğum hissiyatını zerre hissetmiyorum, benim arkadaşlarım var, benim her zaman yanımda olacak kişiler var ve ben her türlü zorluğu onlarla aşabilirim.

Ve onlarla daha pek çok yapacağımız şeyler var, yeni RPler olsun yeni izlenecek animeler olsun yaşanacak koca yazlar ve tatiller var.

İyiki varsın Gang

İyiki o gün Evangelion izlemişiz...


İki şey demiştim, o ikinci şeyde beni kökten değiştiren bir kişiydi,6 aydır değiştirmeye devam ediyor,çok seviyorum onuda...