Zaman ve Yıllar Sonrasının Tanımlanamayan Siluetleri

Denemeye çalışıyorum aslında, son günlerde hatırlayamadığım fakat gördüğümü bildiğim rüyaları hatırlamaya çalışıyorum.

Mutlaka sizede olmuştur, çok tanıdık bir nostalji hissi, çocukluğunuzla ilgili o kimi zaman sizi 1 2 saniyelik güçlü bir huzur ve sevgi duygusuna boğan kimi zamanda rahatsız eden geçmişinize ait imajlar.

Heh, işte son günlerde o tanıdık hisse çok fazla kapılıyorum. Kimi zaman okula giderken trende camdan baktığımda şak diye 2 3 saniyelik garip açıklayamayacağım duygulara kapılıyorum kimi zaman birden bire aklıma çok nahoş bir çocukluk anım geliyor ve o günkü moralim çöküşe geçiyor.

Nahoş şeyler dışında çok güzel anılarımıda anımsıyorum, aslında anımsıyorum demek çok doğru değil "o anıların bana verdiği nostaljik hissi hissediyorum".

Çocukluğumu geçirdiğim Heybeliada, müthiş eğlendiğim o ilkokul yılları,özellikle öyle arkadaşlar edinmişim ki ilkokulda hala onlarla görüşüyorum hatta ikisinin linki sağda duruyor.

Onları zaten her görüşümde nostaljik hislere kapılıyorum. Kocaman adamlar olduk fakat hala aynı şeyleri yapmaktan zevk alıyoruz, seneler önce cetveller yardımıyla edilen ışın kılıcı düelloları...

Bu nostalji hissi yakın bir zamana kadar yalnızca histi, artık rüyalarımada girmeye başladı, adını hatırlayamadığım fakat tanıştığımı ve tanıdığımı bildiğim insanlar görüyorum fakat isimleri aklımdan kaçıp gidiyor.

Sonra gecenin bir vakti kalkıp karanlıkta bunları düşünüp duruyorum, "kim onlar?" diye.

Bu konuyla ilgili tek endişem şimdi ki hayatımda ki insanların 10 sene sonra gece beni ziyaret eden simalar olmamasıdır.

Aslında geçen gün Dual Can FMA RP'sini 1 sene önce oynadığımızı söylediğinde bu konuyu düşünmeye başladım. 1 Sene önce 1.sınıftım, şimdi 2.sınıfım.

Zaman gerçekten ürkütücü, ve kaygısızca harcanmayacak kadar önemli.